راهپیمائی وبلاگی

بنده هم دوست داشتم تا در این راهپیمائی وبلاگی شرکت کنم به همین جهت یکی از خاطرات خود را که در دوران راهنمائی تحصیل می کردیم برایتان می نویسم .
در ایام جشن انقلاب سال یکهزار و سیصد و هفتاد و اندی با چند تن از دوستان تصمیم گرفتیم روزنامه دیواری تهیه نموده و در نمایشگاه کوچک مدرسه رونمائی کنیم !!!
با دو سه نفر از همکلاسی ها که هیچ کدام تا به حال چنین کار شاقی انجام نداده بودیم دست به کار شدیم . فکر می کنم بیشترین مطالب را خودم تهیه کردم و جالبترین کار من این بود که در این روزنامه دیواری جدولی بسیار سخت قرار داده و در ازای حل کامل آن نیز جایزه ائی تعیین کرده بودم .
دوستانم بعداز دیدن آن جا خوردند و گفتند ما هیچ گونه همکاری در خرید جایزه نخواهیم کرد !!!
با طمانینه کامل به آنان آرامش روحی داده و گفتم : خیالتان راحت اینقدر سخت است که هیچ کس نمی تواند جدول را حداقل تا آخرین روز نمایشگاه حل کند .
پیش بینی من درست از آب در آمده بود . فقط خواسته ام بر این بود که روزنامه دیواری رونق خاص پیدا کند اما چشمتان روز بد نبیند ، موقع برپائی نمایشگاه وقتی با روزنامه دیواری خود مواجه شدیم خودمان نیز رغبت دیدنش را نداشتیم!!!
گوشه بالای آن که آویزان بود و انگار کمی مورد ضرب و شتم قرار گرفته و نوار زرد رنگ دور آن نیز که کادر محسوب می شد معلوم نبود توسط کدام بی معرفت کنده شده و آویزان بود ...
مثل اینکه زیادی کارمان جواب داده بود...
دهه فجر بر همه یاران امام خمینی(ره) علی الخصوص قنداغه ای های بزرگ شده ! مبارک باد .