ماه رمضان ما هم میهمانی بدهیم اما...

انتظار تمام شد، وعده موعود فرارسید. شروع شد، ماه مهمانی خدا شروع شد، توجه کنید، گفتم ماه مهمانی خدا، یعنی خدا سفره رحمتش را پهن کرده که بندگانش از رحمت های بی کرانش استفاده کنند. بدون هیچ چشم داشتی، می بخشد چون اسمش بخشنده است. چون این توانایی را دارد که ببخشد، او می بخشد به کسی که بتواند ببخشد یعنی...
اگر نگاه دقیقی به جامعه در این ماه بیاندازید متوجه خواهید شد. خیلی از کسانی که وسعشان میرسد و این توانایی را دارند که تعداد زیادی را در این ماه طعام دهند، این کار را انجام می دهند و مطمئنا اجرشان را خوهند گرفت. ولی...
زیاد در این مهمانی ها و افطاری دادن ها دیدیم که چطور وعده های غذایی که می توانست شکم چندین خانواده را سیر کند به زباله دان انداخته می شود و چطور مهمانی های آنچنانی برگزار می شود که اصلا در شان یک سفره مسلمان نیست.
چرا وقتی با نیت دست به این کار ارزشمند می زنیم، گناه را ضمیمه اش کنیم و توجه نداشته باشیم که چطور اسراف می کنیم.و از همه مهمتر، حال که تصمیم به این کار خدا پسندانه گرفتیم چرا توجه نکنیم که این افطاری را به دست چه کسانی میرسانیم و به چه کسانی می دهیم. خیلی از افراد را مشاهده کردم که مهمانی های آنچنانی می گیرند و به اقوام و دوستان خود در این ماه افطاری میدهند و چقدر هم اسراف در این مهمانی ها میشود. این خودش کار خدا پسندانه ای است که به اقوام در این ماه افطاری داده شود ولی وقتی همسایه مان و یه هم محلیه مان به نان شبش محتاج است و دستش تنگ، این چه فایده ای دارد جز اینکه آه چند نیازمند را به دنبال خوهد داشت.
پس بیایید در این ماه همان طور که خداوند درهای رحمتش را به روی همه بندگان باز کرده و سفره مهمانی خود را برای بندگانش آماده کرده، ما هم اگر وسعش را داریم و میتوانیم ، دست به چنین کار خدا پسندانه ای بزنیم اما توجه داشته باشیم که به چه کسی میدهیم و چگونه میدهیم ، تا مبادا اسرافی صورت گیرد.
در پایان این فرا رسیدن این ماه عزیز را به تمامی مخاطبان گرامی تبریک می گویم.