روزی که شهادت ، این واژه پر صلابت جاودانگی ، شبهای سیاه سکوت راشکست !
روزی که شهادت ، زمین را آسمانی کرد ، ستاره پر فرغ انقلاب در هاله ای قدسی درخشیدن گرفت !
روزی که شهادت ، سپیده ایمان را نوید داد ، امید خزان زده بشری بهار شد !
و روزی که شهادت آواز پر جبرئیل را در کوچه های شهر جار می کرد ، صبح دامنی از نور بر سر و روی زمینیان نثار کرد !
واز آن روز بود که شهادت رؤیاهای عاشقان خمینی را تاویل کرد تا آسمانهای مشرق از آفتاب خمینی لبریز شود !
روزی که شهادت ، سر تا نیستان وجود را به آدمی آموخت ، روزی که شهادت ، راه روشن شهر زیبائی ها را ترسیم کرد !
و روزی که شهادت ، پرواز تا آفاق عرش را برای اهل یقین و معرفت ممکن کرد !
حیات ، ایمان ، ولایت ، رهائی ، حریت ، آزادی ، عدالت ، انتظار و معنویت نه آنگونه که بود بلکه بدان سان میراث داران شهادت تا همه فرداهای تاریخ آن را فریاد کرده اند ، بر آئینه وجودمان تجلی یافت !
و ازهمان روز بود که وارثان تاریکی ، بی تاب از انفجار نور ، دروازه های شهر ایمان را با خام خیالی هایشان هدف گرفتند ، اما ندانستند که حسینیان همه تاریخ ، جهاد را دروازه بهشت و میدان مشق عشق را قطعه ای از آسمان می شمارند !
اگر تو نیز می خواهی نقش آن روزهای جاودان تا ابد ، بر اعماق جانت بنشیند ، با یادها و یادگاری های همان روز ها انس بگیر تا بدانی نام آوران عرصه های شهادت که بودند و چه کردند .