امسال تعطیلات نوروز سعادتی شد تا به خانواده های شهدا ، آزادگان ، ایثارگران و جانبازان 8 سال دفاع مقدس سر بزنیم . عزیزانی نیز قدوم مبارکشان را در منزل محقرمان نهادند .
در این دیدار ها از خاطرات تلخ و شیرین آنان مستفیض می شدیم . اما اکثرا بنده بحث نامگذاری امسال با نام اصلاح الگوی مصرف را براه می انداختم و نظرات دوستان نیز جویا می شدم . در همین اثنا یکی از آزادگان عزیز خاطره ای بیان نمودند :
تازه به ایران برگشته بودم ، مهمانان زیادی داشتیم ، وفور نعمت بود. اما در این بین چیزی به شدت بنده را آزار می داد . اسراف... !
دوستان میوه زیادی جهت پذیرائی از مهمانان تهیه کرده بودند . کودکان بیشتر ، میوه های خود را نیمه رها می کردند و یا سیب گاز زده و ...
چون 10 سال اسارت کشیده بودم و از چنین نعمت هائی محروم بودیم طاقت دیدن این تراژدی را نداشتم ، به همین دلیل تا مدتها غذای من شده بود خوردن میوه های نیمه رها شده ... !
این حرف برای ما شاید ساده باشد اما همیشه در مهمانی های ما متاسفانه چنین اتفاقاتی می افتد اما باقی مانده ها همیشه در سطل های زباله قرار می گیرند . نمی گویم بیائید پس مانده ها رو بخوریم ! بیائید جلوی آن را بگیریم ! قابل توجه خانواده ها !
حال ولیمه های مختلف در جلسات مختلف و دور ریخته شدن غذا ... بماند ...
کُلُواْ وَاشْرَبُواْ وَلاَ تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ بخورید و بیاشامید، ولى اسراف نکنید که خداوند مسرفان را دوست نمىدارد!